Kiedy zdarzy się nam o czymś zapomnieć, mówimy żartem „mam sklerozę”, nie zdając sobie sprawy z powagi tej dolegliwości. Skleroza dotyka ludzi w innym wieku, ale najczęściej po sześćdziesiątce. Sprawdź, jakie są podstawy oraz sygnały sklerozy a czym można spowolnić jej wzrost. Skleroza swą nazwę wzięła od greckiego słowa „skleros” – twardy. Chodzi o to, iż na skutek miażdżycy, czyli składania się złogów cholesterolowo-wapniowych, twardnieją ściany tętnic. Złogi zmniejszają także przekrój (światło) tętnic. Naczynia stoją się mało drożne oraz zapewniają do mózgu mniej krwi oraz tlenu. Dochodzi do martwicy komórek mózgowych – neuronów. Obumarłe, przestają pełnić swoje wartości oraz osoba będąca na sklerozę ma różne schorzenia neurologiczne, psychiczne. Jakie, to chce od tego, która część mózgu jest bardzo dotknięta miażdżycą. Organizm uprząta obumarłe neurony, i ich miejsce zajmują zatoki wypełnione płynem. Specjalista widzi je na efekcie tomografii komputerowej. Obniża się również masa mózgu. Z najnowszych badań naukowych wynika, iż pomysł na wzrost miażdżycy jest nie tylko cholesterol, ale także tzw. procesy immunologiczne (występujące w ciągu odpornościowym). Odkryto przeciwciała przeciwjądrowe (substancje białkowe wykonywane przez komórki odpornościowe – limfocyty), które atakują komórki naczyń krwionośnych. Gdy przypuszczenia naukowców się potwierdzą, to zwykła miażdżyca okaże się dolegliwością niezwykle delikatną oraz zupełnie zmieni się sposób jej leczenia. Tym jednym zmieni się również podejście do sklerozy.
Co to jest skleroza
Skleroza jest powszechnie kojarzona z Alzheimerem. Łączącą je cechą wspólną są zaniki pamięci, a to za mało, żeby uznać je za synonimy. Kłopoty z myśleniem oraz skupieniem mogą przecież być w wielu różnych wypadkach, chociażby depresji. Skleroza to właśnie naprawdę miażdżyca tętnic krwionośnych. Jak szybko wywnioskować cholesterol składający się w ścianach naczyń krwionośnych powoduje stopniowe pogorszenie warunków działania. Zaniki pamięci, kłopoty z uwagą oraz koordynacją mogą przybierać na wartości oraz pojawiać się jeszcze częściej
Podstawy oraz pierwsze sygnały sklerozy
Skleroza zaczyna się całkiem niewinnie. Człowiek jest jeszcze mniej wydajny w pracy, zmęczony, potrzebuje więcej wypoczynku oraz wypoczynku po wysiłku. Niestety, zdarza się, iż pomimo zmęczenia jest na uporczywą bezsenność, ma trudności w centrum uwagi, słabnie jego pamięć (pojawiają się luki, zwłaszcza w tzw. świeżej pamięci, czyli tej dotyczącej zdarzeń sprzed paru minut), staje się drażliwy oraz szybko się wzrusza. Te pierwsze sygnały neurolodzy określają jako zespół neurasteniczny (rzekomonerwicowy). W miarę rozwoju dolegliwości zwiększa się chwiejność uczuciowa. Zdarzają się np. ataki niepohamowanego płaczu czy wybuchy gniewu. Pojawiają się większe niedobory w pamięci, często w stosunku do nowych zdarzeń. Obniża się ochota na aktywność ruchową, można np. całe godziny spędzać bezczynnie w fotelu, patrząc w siną dal. Ubożeją ruchy wyrażające uczucia, a to gestykulacja oraz mimika twarzy. Niezwykle powszechnie zmienia się charakter – pacjent staje się egoistyczny oraz bezwzględny, pozbawiony samokrytycyzmu. Do tychże symptomów dołącza się nieumiarkowanie w życiu. O tym czasie rozwoju sklerozy specjaliści mówią jako o otępieniu (demencji) miażdżycowej. Powszechnie pojawiają się w nim momenty pobudzenia, często w nocy. Pacjent chodzi, nie zdając sobie sprawy z tego, gdzie jest, nie wie, która godzina, rano zaś nic z tego nie pamięta. W wczesnym stadium sklerozy występują m.in. schorzenia mowy: pacjent nie umie wypowiedzieć wyrazu, mimo sprawnych warg, krtani, języka (afazja). Nie może również wykonać prostych czynności (apraksja) czy ma nieskoordynowane ruchy – np. sięgając po szklankę, robi za wielki zamach ramieniem oraz tłucze ją (ataksja). Te sygnały neurologiczne pojawiają się czasami oraz przemijają. Przy zaawansowanej sklerozie zdarzają się niedowłady połowiczne, np. paraliż lewej strony ciała czy porażenia ręki lub nogi. Niektórzy są również sygnały parkinsonizmu (tzw. drżączkę) czy całej sztywności.
Formy łagodzenia symptomów sklerozy
Osoby cierpiące na sklerozę mają zazwyczaj większe ciśnienie skurczowe krwi (tzw. górne). Można u nich zobaczyć dużą rozbieżność pomiędzy ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym oraz sygnały miażdżycy tętnic wieńcowych (dolegliwości niedokrwiennej z dusznościami, kołataniem serca, bólami w klatce piersiowej). Niestety, skleroza doprowadza zazwyczaj do zniedołężnienia oraz dużego otępienia. Można opóźnić postęp dolegliwości, ale należy ją odpowiednio oraz wcześnie zdiagnozować. Chodzi zwłaszcza o to, by nie pomylić jej np. z otępieniem starczym (w ostatnim wypadku nie pojawiają się opisane sygnały neurologiczne, nie widać ognisk zawałowych w tomografii komputerowej mózgu, a postęp dolegliwości jest stały, czyli bez okresów chwilowej poprawy). Na razie medycyna potrafi tylko łagodzić sygnały sklerozy oraz ograniczać jej wzrost. Pacjent dostaje środki, m.in. rozszerzające naczynia krwionośne, środki przeciwcholesterolowe, poprawiające przemianę materii mózgu. Jeśli neurolog stwierdzi zwężenie tętnic kręgowych, można operacyjnie usprawnić ukrwienie mózgu, poszerzając otwory międzykręgowe, którymi biegną owe tętnice.
